Pierre Bonnard malarz ogrodów

Ogrody i kwiaty często były i są tematem obrazów. Wielu malarzy to pełni zapału ogrodnicy, zakochani w swoich zielonych przestrzeniach. Należał do nich Pierre Bonnard uważany za jednego z największych kolorystów sztuki XX w. Ogrody to motyw powtarzający się w całej jego twórczości.

Pierre Bonnard Schody w ogrodzie

Trzy ogrody Bonnarda

Dla Bonnarda malarską inspiracją były trzy ogrody. Pierwszy z okresu dzieciństwa w Daufin – miejscowości położonej w południowo-wschodniej Francji. Uprawiała go jego matka. Drugim był już jego własny ogród w Vernonnet niedaleko Giverny, gdzie mieszkał inny malarz ogrodów Monet. Kolejnym był ogród przy willi, którą nabył  w 1927r. Znajdował się w Cannet niedaleko Cannes na południu Francji. Mieniące się kolorami widoki przedstawiał zarówno z wnętrza domu, jak i z zewnątrz.

Pierre Bonnard Fioletowy płot

Twórczość Bonnarda

Bonnard należał do grupy Les Nabis, która uważała się za proroków sztuki nowoczesnej. Stosowali oni uproszczony styl malowania i płaskie plamy koloru. Malowali mistyczne sceny w celu wywołania euforycznych stanów umysłu. Bonnard przez większość swojego życia był pod wpływem stylu Paula Gauguina. Tworzył obrazy przypominające japońskie grafiki. Sposób w jaki powstawały jego obrazy różnił się od pracy innych malarzy. W jego pracowni płótna były przyklejone do ściany. Malował bezpośrednio na rolkach płótna, które ciął po skończeniu pracy. Równocześnie pracował nad kilkoma tematami. Impulsem do rozpoczęcia dzieła był widok z okna, kąpiel żony, spotkanie z przyjaciółmi, rodzinny obiad, spacer, odpoczynek w ogrodzie. Rzadko malował w plenerze na żywo. Zaczynał od szkicu tematu, który potem w swojej pracowni utrwalał na płótnie. Zapamiętane przy powstawaniu szkicu emocje niezmiennie towarzyszyły mu w pracy.

Pierre Bonnard Ogród

Kolor w obrazach Bonnarda

 Artysta swoje magiczne obrazy nasycał gorącymi, zmysłowymi kolorami. Łączył je na swój własny sposób. W późniejszych pracach kolor dominuje nad tematyką obrazu. Bonnard eksperymentował również z fakturą i kompozycją. Dla współczesnych mu malarzy, praktykujących kubizm czy ekspresjonizmem, pozostał artystą, który nie ulegał modzie i nie podążał naprzód wraz ze zmieniającymi się stylami swoich czasów. Pomimo zbliżonych tematów, obrazy Bonnarda nie są powtarzalne, każdy z nich posiada indywidualne cechy. Wyraziste choć delikatne pociągnięcia pędzla, eksplodują kolorami. Pod koniec życia jego prace stały się nieco chaotyczne, bardziej  abstrakcyjne. Krajobrazy już nie przypominają żadnej pory roku. Kontury przedmiotów zamazują się. Wszystko się dematerializuje, pozostaje tylko kolor.

Pierre Bonnard Kiść mimozy

Pamięć doświadczania w obrazach Bonnarda

Bonnard uwielbiał spacery. Był niestrudzonym piechurem. Po powrocie do domu spisywał swoje odczucia w dziennikach meteorologicznych. Jego obrazy przedstawiają impresjonistyczne relacje z wydarzeń, których doświadczał. Przypominają zapiski w malarskim pamiętniku, które powracają i na nowo ożywają wraz ze zmieniającą się interpretacją wspomnień. Podobnie jak powieści francuskiego pisarza tamtego okresu Marcela Prousta obrazy Bonnarda są zakorzenione w pamięci doświadczania.

Pierre Bonnard Lato.

Obrazy Pierra Bonnarda uwalniają wspomnienia skąpanych w słońcu ogrodów. Kwitnących roślin pachnących latem i lśniących barwami. Zabawa kolorem i światłem na jego własny, subiektywny sposób czyni je niepowtarzalnymi, dorównującymi magii renesansowego Edenu.

Pierre Bonnard Kwitnące Drzewo Migdałowe

Zdjęcia obrazów pochodzą z książki „Pierre Bonnard : the colour of memory”